Refleksje nad przeczytaną książką podczas kolorowania.

Dzisiaj mam dla Was luźny post z kolorowankami oraz pewną dawkę refleksji po 

przeczytaniu książki. Pokolorowałam tylko dwa obrazki bo nie miałam czasu. Książka 

tak mnie wciągnęła, że czytałam w każdej wolnej chwili. Był to 2 tom pewnej trylogii, 

o którym więcej napiszę za chwilę.

Aktualnie czekam na 3 tom i w wolnych chwilach koloruję, a myślami wciąż jestem w 

książkowych realiach. Nie zdarza mi się to często żeby aż tak głęboko związać się z 

bohaterami by jeszcze parę dni po skończeniu o tym myśleć, ale i wyjątkowe książki 

zdarzają się nieczęsto. 

Paullina Simons, "Tatiana i Aleksander"

Pamiętacie jak w poprzednim poście o książkach polecałam Wam „Jeźdźca miedzianego” 

Paulliny Simons? Teraz czytałam drugi tom tej trylogii pt. „Tatiana i Aleksander”. Książka 

osadzona jest w realiach wojennych, ale nie tylko. Czyta się ją może nieco wolniej niż 

pierwszy tom, ponieważ często zdarzają się retrospekcje, które ubarwiają fabułę, ale 

sprawiają też, że tekst jest mniej dynamiczny chwilami. Dzieje się tak szczególnie w 

pierwszej części 2 tomu. Potem akcja nabiera tempa i czyta się dosłownie na wdechu. 

Polecam tę trylogię nie tylko osobom, które lubią czytać o miłości osadzonej w wojennych 

realiach, ale też wszystkim innym bo książka wciąga niesamowicie każdego. Jest to 

również doskonała lekcja historii i to takiej, której często nie znamy albo znamy słabo. 

Sceny są tak żywe, że cały czas ma się wrażenie, że jest się tam i bierze udział w 

zdarzeniach. Trzyma w napięciu do samego końca.

Po skończeniu 2 tomu żałowałam, że już się skończył, ale pocieszam się, że czeka mnie 

jeszcze 3 tom. Zastanawiam się jednak co ja będę czytać później. Boję się, że żadna inna 

książka nie spodoba mi się tak, jak ta. Kolorowałam te dwa obrazki z książeczki Johanny 

Basford „Magiczna dżungla”, ale myślami byłam daleko. Zdałam sobie sprawę, że do tej 

pory miałam nieco inne wyobrażenie o wojnie, wielu rzeczy nie wiedziałam, choć oprócz 

lekcji historii, przeczytałam wiele książek osadzonych w tamtych realiach. Żadna książka 

do tej pory nie wywołała u mnie takich emocji. Wiem, że nie tylko ja ją tak odbieram bo 

wcześniej czytała ją moja kuzynka i to od niej po raz pierwszy usłyszałam o tej książce. 

Z ciekawości weszłam też na jakieś forum, na którym prawie wszystkie opinie były zbliżone

do mojej i wiele osób pisało, że to najlepsza książka jaką w życiu przeczytali, mimo, że 

czytają sporo. Pisały tak nawet osoby, które na początku bardzo sceptycznie podchodziły 

do tej książki. To mówi samo za siebie. Jak przeczytam 3 tom, dam Wam znać czy był 

równie dobry, jak dwa pierwsze. 

A Wy czytaliście tę trylogię? Jeśli nie to pamiętajcie, że pierwszy tom nosi tytuł „Jeździec 

miedziany” - pod tym linkiem piszę więcej o tej książce. Polecam bo warto!

KreoVita