Nie taki diabeł straszny - czyli jak radzić sobie z lękiem.

Lęk jest emocją, która towarzyszy nam wszystkim w mniejszym lub większym stopniu. 

Są sytuacje kiedy jest on potrzebny, w stanach zagrożenia sygnalizuje nam, że należy się 

wycofać lub zachować czujność. Często jednak odczuwamy lęk w sytuacjach, które nie 

stanowią dla nas realnego zagrożenia. Czasami taki lęk urasta do rozmiarów prawdziwego

problemu, paraliżuje wszelkie nasze działania. Są ludzie, którzy żyją w ciągłym lęku albo 

mają różnego rodzaju fobie związane z lękiem przed konkretnymi rzeczami. W takim 

wydaniu lęk jest emocją, która stanowi zagrożenie nie tylko dla naszej psychiki, ale i 

naszego zdrowia. 

Medycyna chińska już dawno uznała lęk jako przyczynę problemów z nerkami i pęcherzem

moczowym. Przykładem tu może być moczenie nocne u dzieci. Najczęściej w takim 

wypadku przyczyną są różne lęki, które trapią dziecko. Jeżeli więc Wasze dziecko moczy 

się w niekontrolowany sposób, a badania układu moczowego nie wykazują problemów, 

zastanówcie się jakie lęki mogą być tego przyczyną. 

Jak radzić sobie z lękiem?

Najlepszym sposobem jest wyjść mu na spotkanie, zmierzyć się z nim, zrobić to, czego się 

boicie. Jest to czasem bardzo trudne, ale to najlepsze wyjście. Oczywiście nie zachęcam 

nikogo do pokonywania w ten sposób różnych ekstremalnych lęków, jak np. lęk przed 

wysokością. Nie namawiam do robienia rzeczy niebezpiecznych bo takich często wszyscy 

się boimy i w tym wypadku lęk nas chroni. Namawiam natomiast do pokonywania 

absurdalnego lęku przed rzeczami, które tak naprawdę krzywdy nam nie zrobią, a sam lęk 

może nas skrzywdzić bardziej. 

Opowiem Wam historię z mojego życia związaną z pokonaniem lęku.

Moja córeczka od wczesnego dzieciństwa panicznie bała się psów. Nie wiedzieliśmy skąd 

się bierze u niej ten lęk, ale był on na tyle duży, że w czasie dnia kiedy wychodziłam z nią 

z domu sama byłam podenerwowana bo wystarczyło, że zobaczyła gdziekolwiek psa, 

dostawała prawdziwej histerii. 

Pamiętam, jak kiedyś szłam z nią chodnikiem, a w odległości może z 50 metrów na

horyzoncie pojawiła się pani z psem na smyczy. Córka wyrwała mi się z rąk i zaczęła 

uciekać wprost na ulicę. Na szczęście w porę ją złapałam. To uświadomiło mi jednak, 

że muszę coś zrobić bo kiedy podrośnie, pójdzie do szkoły i nie zawsze będę mogła przy

niej być, może wydarzyć się prawdziwe nieszczęście. Rozmowy nie pomagały, lekarze

ani psycholog też nie. 

Uznaliśmy z mężem, że nie ma innego wyjścia tylko konfrontacja dziecka z tym, co 

ona uważała za największe zagrożenie. Któregoś dnia mąż przyniósł do domu ślicznego

szczeniaka. 

Na początku był oczywiście wielki krzyk, pies też się wystraszył i trząsł cały więc wzięłam

go na ręce, co i tak nie przekonało mojej córci do tego, że nie jest on niebezpieczny. 

Kiedy jednak po pierwszym ataku histerii moja córcia uspokoiła się nieco widząc, że nic się

nie dzieje, pokazaliśmy jej, że piesek boi się bardziej od niej, że nie ma nawet zębów 

jeszcze, więc nie może ugryźć. W końcu odważyła się go dotknąć, ale musiałam trzymać 

mu mordkę. Potem piesio zaczął piszczeć trochę, zapytała czy piesek płacze i dlaczego. 

Powolutku dotarło do niej, że to żywe stworzenie, które czuje i boi się tak samo jak ona. 

Nalałam trochę wody do miseczki, a ona mu podała. Kiedy piesek zaczął pić ze smakiem, 

uspokoiła się zupełnie. Jeszcze protestowała oczywiście nie chcąc żeby z nami został, 

ale kiedy powiedziałam jej, że bardzo by płakał gdybyśmy go wyrzucili bo przecież nie 

ma innego domku, zgodziła się by został na noc, ale nie w jej pokoju. 

Po kilku dniach tak się zaprzyjaźnili, że siedział u niej na kolanach, tuliła go i o dziwo

przestała bać się psów, co dało się zauważyć natychmiast podczas spacerów. 

Pies został z nami i stał się członkiem rodziny. Mieliśmy go prawie 16 lat i odszedł 

w zeszłym roku, co obie z córką bardzo przeżyłyśmy. Teraz ona tak bardzo kocha psy, 

że pragnie nowego, zresztą ja też. Mam nadzieję, że trafi się nam jakiś kochany 

szczeniaczek wkrótce. 

Ta historia pokazuje, że czasem najlepszym wyjściem jest zmierzyć się z lękiem bo jeśli nie 

to lęk nas pokona i może doprowadzić do nieszczęścia albo skutecznie zatruć życie. 

Jeśli więc boicie się psów, ludzi, wystąpień publicznych, czy czegoś innego, spróbujcie 

przełamać ten lęk mierząc się z nim. 

A na koniec mam jeszcze dla Was niespodziankę od firmy Rabble - można wygrać kody

na bilety do kina. Szczegóły poznacie pod tym linkiem:

    Festiwal filmowy Rabble

Ode mnie to tyle na dziś. A Wy znacie jakieś skuteczne sposoby na pokonanie własnych 

lęków?

KreoVita